سس مایونز امروز درخششی بی نظیر را در فروشگاه ها از آن خود نمود!!

سس مایونز یک آماده‌سازی آشپزی بر پایه امولسیون زرده و روغن تخم‌مرغ است که با غذاهای مختلف به خوبی هماهنگ می‌شود.

در دسته سس های غذایی، تطبیق پذیری آن بی سابقه است.

برخی از نمونه های کلاسیک ترکیب با سس مایونز امروز عبارتند از زمین و محصولات ماهیگیری سرد و گرم، گوشت سرد، تخم مرغ آب پز و سبزیجات.

سس مایونز خانگیسس مایونز همچنین به عنوان پایه در تهیه سس های همراه دیگر استفاده می شود: تن ، روسی ، صورتی، تارتار ،کوکتل ، بوسکایولا و غیره
سس مایونز تقریباً در قرن سیزدهم متولد شد، اما ریشه این نام هنوز مورد بحث است.

برخی از مورخان اصطلاح “مایونز” را با یک کلمه قدیمی فرانسوی مرتبط می کنند: Moyeau، که اصطلاح آن به معنای ” زرده تخم مرغ ” است.

رمانتیک تر، نظریه ای که بر اساس آن در سال 1757، در شهر ماهون اسپانیا، آشپز نظامی آرماند دلا پورت با موفقیت یک سس خام مبتنی بر زرده تخم مرغ و روغن زیتون را بداهه ساخت.

سس مایونز یک غذای بسیار کالری استو استفاده از آن به یک قاشق چایخوری یا حداکثر دو قاشق و در هر حال به صورت پراکنده محدود شود.

دفعات مصرف این سس خام به موارد زیر بستگی دارد: ترکیب رژیم غذایی، مقادیر مصرف شده و هرگونه اضافه وزن و تغییرات پروفایل لیپیدی.

سس مایونز چاشنی است که از امولسیون اسید و پروتئین، به ویژه سرکه (یا آب لیمو) و زرده تخم مرغ تهیه می شود.

در حالی که سس مایونز اغلب به عنوان چاشنی نامیده می شود، اما واقعاً به معنای “لباس” ساندویچ ها است و نه سالادهای برگ دار.

این با سس سالاد استاندارد که معمولاً از ترکیب سرکه و روغن مانند روغن زیتون یا روغن گیاهی تهیه می شود متفاوت است.

با این حال، سس مایونز را می توان به انواع دیگر سالادها مانند سالاد تن ماهی، خرچنگ یا پاستا اضافه کرد.

این واقعیت که سس مایونز از دو ماده تشکیل شده است که معمولاً خوب با هم مخلوط نمی شوند، چیزی است که آن را به یک امولسیون تبدیل می کند.

تولید امولسیون که به عنوان کلوئید نیز شناخته می شود، نیاز به یک فرآیند دو مرحله ای دارد.

ابتدا، یک ماده باید به تدریج به دیگری اضافه شود، در حالی که به طور مداوم مخلوط می شود.

ثانیاً وجود امولسیفایر الزامی است.

در مورد سس مایونز، امولسیفایر از لسیتین موجود در زرده تخم مرغ می آید.