چای سفید بسیار کمیاب تر از چای های دیگر، بسیار گران تر است.
علاقه مندان به ظرافت طعم چای سوفیا کله مورچه ای قدردانی می کنند، اما برای کسانی که به طعم کامل چای سیاه یا اولانگ عادت دارند، ممکن است بسیار ملایم به نظر برسد.
در چند سال گذشته، دانشمندان در حال مطالعه فضایل بالقوه آن بوده اند که افزایش زیادی در تقاضا ایجاد کرده است.
با این حال، فعلاً نمی توان گفت که نسبت به چای سبز برتری دارد.
برای قرن ها، تمام چای های تجاری سفید یا سبز خواهند بود و فرآیند اکسیداسیون برگ تا دوره مینگ (قرن 14 تا 17) کشف نشده است.
اگر امروزه غرب چای سیاه یا اولانگ را ترجیح می دهد، که بدن پرتر است، آسیا عمدتاً مصرف کننده چای سبز است که صدها نوع آن وجود دارد.
از آنجایی که این پلی فنول ها هستند که در طی تخمیر اکسید می شوند، ناگفته نماند که چای سبز و چای سفید که تخمیر نمی شوند، از نظر این مواد غنی تر از چای اولانگ هستند که به نوبه خود بیشتر از چای سیاه هستند.
بزرگترین کشور تولید کننده هند و پس از آن چین، کنیا، سریلانکا، ترکیه و اندونزی هستند.
در سال 2004، تولید جهانی به 3.2 میلیون تن رسید
. با توجه به علاقه مجددی که این کارخانه در حال حاضر تجربه می کند، می توان انتظار داشت که تولید در سال های آینده افزایش قابل توجهی داشته باشد.
برخی از آنها را به صورت شیرین می نوشند و با کمی شیر یا قطره ای لیمو به آن اضافه می کنند، برخی دیگر را باید به صورت ساده مصرف کرد.
برخی به طرز شگفت انگیزی با ماهی، برخی دیگر با گوشت یا دسر، در حالی که برخی دیگر از همراهی هیچ غذایی حمایت نمی کنند.
چای صبح، ظهر، بعدازظهر یا عصرانه وجود دارد – چای دومی کمتر غنی از تئین است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.