نودل مترادف با یک وعده غذایی آخر شب برای دانشجویان شکسته شده است.
غذای نودل لیوانی همیشه یک غذای فوری بود.
در عوض قرن‌ها کشت می‌شد تا به نقطه‌ای که امروز است برسد.
بنابراین، چگونه نودل به یک وعده غذایی اصلی در سراسر جهان تبدیل شد؟
بیایید به تاریخچه این غذا شیرجه بزنیم و بفهمیم.
این یک تصور غلط رایج است که نودل در ژاپن منشا گرفته است.
در حالی که امروزه محبوب ترین غذای کشور است، رشته فرنگی نودل در واقع از چین آمده است.
نودل اقتباسی از یک غذای محبوب چینی به نام lamian است که نوعی نودل نرم است که از آرد گندم تهیه می شود.
لامیان توسط مهاجران چینی در اوایل قرن بیستم به ژاپن معرفی شد.
اولین مغازه های نودل اختصاصی در حدود سال 1910 شروع به کار کردند.
تکرارهای اولیه نودل نیز توسط فروشندگان غذاهای خیابانی به عنوان یک غذای آسان برای تهیه غذا که برای شهروندان طبقه کارگر سیر کننده بود فروخته می شد.
پس از جنگ جهانی دوم، فروشندگان به دلیل کمبود شدید جیره، از فروش مواد غذایی ممنوع شدند.
این امر منجر به توزیع رشته نودل در بازار سیاه شد که هزاران فروشنده به خاطر آن دستگیر شدند.
دانشجویان کالج در همه جا موموفوکو آندو را دارند تا از نودل های نودل فوری شان تشکر کنند.
در دهه 1950، آندو دستور العمل نودل را آزمایش کرد که پس از پایان کمبود غذا برای شهروندان طبقه کارگر نگهداری آسان بود.
او با آبگیری نودل ها، سپس سرخ کردن آن ها را شروع کرد و در نهایت نودل های فوری را که می توان با آب جوش درست کرد، کامل کرد.
امروزه میراث آندو از طریق 100 میلیارد وعده نودل نودل فوری که سالانه در سراسر جهان مصرف می شود، ادامه می یابد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.