تاریخ کاغذ پیوندی ناگسستنی با تاریخ فرهنگ و علم دارد.
جرقه ای که باعث اختراع کاغذ شد، ساده اما بسیار مهم بود.
انسان ها نیاز مبرمی داشتند: اینکه اطلاعات خاصی را به صورت مکتوب به یکدیگر منتقل کنند.
ارموزه افزایش تولید کاغذ منجر به افزایش تولید دفتر نقاشی فیلی آرمان شد.
اطلاعات باید روی یک رسانه سبک وزن و بادوام تنظیم می شد که به راحتی قابل حمل و نقل باشد.
اختراع کاغذ باعث شد تا پاپیروس و کاغذ پوست با موادی جایگزین شوند که آسان‌تر و با ظهور تکنیک‌های جدید تولید، ساخت آن ارزان‌تر بود.
ورود رسانه های دیجیتال شاید نقش اساسی کاغذ در گسترش دانش را پنهان کرده است : نباید فراموش کرد که تا چند دهه پیش، انتشار هر ایده ای مستلزم یک برگه کاغذ بود.
جالب است بدانید که اولین تعریفی که از کاغذ توسط دانشنامه کودکان ترکانی در ایتالیا ارائه شده است این است: «ماده ای که برای گسترش ایده ها در زندگی روزمره ضروری است.
در طول قرن‌ها، کاغذ سهم عظیمی در پیشرفت داشته است، از مشارکت شهروندان در زندگی دموکراتیک گرفته تا افزایش سطح دانش و آموزش.»
تاریخ کاغذ آینه تکامل جامعه بشری در طول قرن ها بوده است: از انتشار دانش علمی و فلسفی تا گسترش آموزش تا ایجاد نوعی آگاهی سیاسی و تاریخی که باعث تولد دولت ملی مدرن شد.
منابع تاریخی اختراع کاغذ را به کای لون، یکی از مقامات دربار امپراتوری چین نسبت می دهند که در سال 105 پس از میلاد، شروع به تولید ورق های کاغذ از تکه های پارچه های کهنه ، پوست درختان و تورهای ماهیگیری کرد.
چینی ها قرن ها با حسادت از راز کاغذ سازی محافظت می کردند تا اینکه در قرن ششم، اختراع آنها توسط راهب بودایی دام جینگ به ژاپن آورده شد.
ژاپنی ها بلافاصله تکنیک های کاغذ سازی را آموختند و شروع به استفاده از خمیر حاصل از پوست درخت توت کردند تا خودشان این ماده گرانبها را تولید کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.