تصور اینکه وقتی کفش ها هنوز کشف نشده بودند، زندگی چگونه بود، درست است؟ همه چیز از یک نیاز واقعی و عملی برای محافظت از پا در برابر اثرات خارجی شروع شد.
خوب است بدانید کفش مردانه درسا یک نیاز به ظاهر ساده انسانی که در نهایت منجر به ایجاد یک صنعت به سرعت در حال رشد شد که در آن طراحی به اندازه عملکرد اهمیت پیدا کرد.
اگرچه ویژگی‌های اصلی کفش در طول سال‌ها بدون تغییر باقی مانده است، اما می‌توان دریافت که دوره‌های مختلف تاریخی، با زمینه‌های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی مربوطه، نقشی حیاتی در نحوه لباس پوشیدن مردم ایفا کرده‌اند.
و اینجاست که کفش نیز وارد بازی می شود.
در تمدن روم، استادان کفش از دانه های جو برای محاسبه اندازه صندل های آن زمان استفاده می کردند.
در اوایل قرون وسطی، انگلیسی‌ها همین روش اندازه‌گیری را تأیید کردند و در سال 1324، در زمان پادشاهی ادوارد دوم ، حکم سلطنتی صادر شد مبنی بر اینکه یک دانه جو معیار رسمی استاندارد برای تولید کفش جو است.
به نظر شما کفش پاشنه بلند برای خانم ها اختراع شده است؟
شما اشتباه می کنید! در طول قرن هفدهم آنها به عنوان نمادی از اشراف و ثروت در میان مردان دیده می شدند.
اما به دور از ارتباط با مد، استفاده از کفش پاشنه بلند در مردان بیشتر به جنگ و دنیای جنگ مربوط می شود.
همه چیز در ایران آغاز شد، در قرن دهم، زمانی که سوارکاران به کفشی نیاز داشتند که بهتر به رکاب اسب‌هایشان بچسبد و به این ترتیب پاشنه‌ها متولد شدند که امروزه به عنوان پاشنه تصور می‌شوند.
بعدها، در حدود قرن هفدهم، ایرانیان این مد را به اروپا آوردند.
کم کم اروپایی ها شروع به جذب آنها کردند و شروع به استفاده از آنها کردند.
گرایش به کفش‌های پاشنه بلند در میان مردان به قدری معروف شد که در فرانسه، در زمان سلطنت لویی چهاردهم در سال 1670، حکمی صادر شد که فقط اشراف می‌توانند کفش‌های پاشنه بلند بپوشند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.