فناوری تولید پلی اتیلن در سال 1968 توسط شیمیدان سوئدی توماس انگل اختراع شد.
در سال 1972 یکی از شرکت های سوئدی آن را در جریان صنعتی قرار داد.
فناوری تولید لوله پلی اتیلن کرمان امروزه بازار را رهبری می کند و سود بسیاری را از آن کشور ها نموده است.
منظور از فرآیند تولید ترکیب مولکول ها در یک شبکه سه بعدی در نتیجه پیوند متقابل است.
در مسیر خود، پلی اتیلن که مولکول آن حاوی اتم های هیدروژن و کربن است، بخشی از هیدروژن خود را از دست می دهد.
بنابراین، به نظر می رسد که پیوندهای سست واحدهای مولکولی را با یکدیگر متصل می کنند، در نتیجه مولکول ها به شدت به هم “دوخته می شوند”.
روش های مختلفی برای تولید پلی اتیلن شبکه ای وجود دارد.
مشخصات فنی لوله تمام شده به روش بستگی دارد.
طولانی ترین، اما در عین حال با کیفیت ترین، پردازش پلی اتیلن با پراکسید است.
این بالاترین درجه اتصال متقابل (85٪) را ارائه می دهد.
یک لوله ساخته شده از چنین موادی می تواند به راحتی در برابر دماهای پایین و بالا مقاومت کند، اثرات مواد شیمیایی را تحمل کند، در برابر ضربه و سایر تأثیرات مکانیکی مقاوم شود و می تواند شکل اولیه خود را بازگرداند.
روش دیگر تابش یک ماده با الکترون در یک میدان الکترومغناطیسی است.
این دوخت شامل تابش محصول نهایی با الکترون است.
یک روش دوخت فیزیکی نیز وجود دارد که در آن از اشعه ایکس استفاده می شود ، اما چنین ساختارهایی دشوار است.
آنها در برابر سرمای شدید مقاوم نیستند و نمی توانند به حالت قبلی خود برگردند.
یک روش شیمیایی رایج، اتصال عرضی سیلانی است.
موثرتر از فیزیکی است.
در عین حال، پلی اتیلن که از نظر قیمت و کیفیت عالی است، برای استفاده در زندگی مناسب است.
مواد مقاوم در برابر حرارت و بادوام، لوله هایی که از آنها برای نصب سیستم های گرمایش از هر نوع، سیستم های تامین آب گرم و سرد، سیستم های گرمایش از کف به لطف هر روش تولید کاملاً مناسب هستند.
کافی است ویژگی های مناسب را انتخاب کنید و همچنین به یاد داشته باشید که هر چه درجه پیوند متقابل بالاتر باشد، قیمت مواد نیز بالاتر است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.