بیایید با یکی از عناصر اساسی خودکار خود شروع کنیم: نوک های خودکار فواره ای وظیفه انتقال جوهر به کاغذ را دارند.
آنها برگرفته از مواردی هستند که در سبک شناسی باستانی با کاه استفاده می شد: برای مقاومت بیشتر این عنصر در برابر خوردگی جوهر، ابتدا تصمیم گرفته شد که نوک آن از مواد گرانبهایی مانند طلا و نقره ساخته شود، سپس بعداً آن را انجام دهند.
همچنین در خودکار کیان مشکی امکان ایجاد یک نوک فولادی مقاوم در برابر خوردگی وجود داشت.
صرف نظر از ماده ای که برای تولید آن استفاده می شود، نوک آن باید دارای یک نوک تقویت شده باشد که بتواند در برابر سایش مقاومت کند.
به طور کلی این تقویت با ادغام یک گلوله ایریدیوم تضمین می شود که به طور مساوی روی دو بال نوک نوک توزیع شده است و با برشی که جوهر خودکار فواره از آن عبور می کند تقسیم می شود.
رسانا و تغذیه کننده نیز نامیده می شود، نشان دهنده قلب عملکرد خودکار فواره است: نیروها در فیدر متمرکز می شوند که اجازه عبور صحیح جوهر از مخزن به نوک را می دهد که سپس روی ورق کاغذ جریان می یابد.
بنابراین منبع تغذیه در واقع عنصری است که به شما امکان می دهد با یک خودکار بنویسید.
در اولین نمونه های خودکار ، تغذیه کننده از یک استوانه آبنیت مجهز به کانالی بود که جوهر از طریق آن جریان می یافت.
متعاقباً این کانال کامل شد و شیارهای بیشتری برای تسهیل عبور مویرگی جوهر اضافه شد.
شکل اجزای خودکار فواره ای نیز در طول زمان تغییر کرده است و به گونه ای طراحی شده است که در زمانی که خودکار برای مدت طولانی استفاده نشده و خطر نشت قابل توجهی در درپوش وجود دارد، جوهر مسدود شود.
مکانیسم‌های مناسبی ایجاد شده است که اجازه می‌دهد جوهر اضافی در چین‌ها جمع شود تا از تجمع بر روی نوک آن جلوگیری شود: به این ترتیب خودکار روی کاغذ می‌چرخد بدون اینکه لکه‌های ناخوشایند و آزاردهنده‌ای باقی بماند که خطر خراب شدن غیرقابل جبران کاغذ را دارد، اما می‌تواند به آن آسیب برساند.
ما از اتصال با اشاره به بلوک نهایی نوک خودکار صحبت می کنیم، قسمتی که نوک و فیدر در آن قرار می گیرند.
محل اتصال همچنین نقطه ای است که خودکار در هنگام نوشتن نگه داشته می شود و به طور مناسب کار می شود و شکل می گیرد تا گرفتن را تسهیل کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.